қаптал — сын. Сырттан киетін үлкен кең (киім). зат. Көліктің ер салатын тұсы, қаптал тұратын екі жағы. зат. Ердің екі жағындағы желдік тұратын көлденең етек ағашы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаптал — 1 (Түрікм.: Таш., Тедж., Мары; Қарақ.) үйдің қабырғасы. Жаңа ғана қ а п т а лд а ғ ы шегеге ілген сияқты едім (Түрікм., Таш.) 2 Қ орда., Арал; Ақт., Шалқ.) қарауы, иелігі. Мен оның қ а п т а л ы н д а үш жыл қызмет істедім Қ орда., Арал). Өзінің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаптал білу — (Сем.: Абай, Ақс., Көкп.) жақсы білу, терең білу, жан жақты білу. Ботабай ақын қазақ тарихын, рулар тарихын қ а п т а л б і л е т і н кісі (Сем., Ақс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаптал ер — (Талд., Панф.) алдыңғы қасы дөңгеленген, арты жалпақша келген қазақы ер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаптал киіз — (Орал, Жән.) ер астына салатын киіз. Ердің қ а п т а л к и і з і н қайда құртқансың (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаптал — I сын. Ер адамның белі қыналмаған (тік, жайдақ) жеңіл сырт киімі (шапан, шекпен, күпі т.б.). Тонның белі тарылып тігілгендері – «қынамал», ал қыналмайтындары – «қ а п т а л» деп аталады (С.Мұқанов, Таңд. шығ., 15, 120). Еркектердің жұқа, сырма… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаптал шапан — зат. Еркектердің жұқа, сырма киімі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаптал жейде — (Жамб., Қорд.) еркектер киетін ұзын көйлек. Қ а п т а л ж е й д ен і ң алды ашық, жағасы шапанның жағасындай (Жамб., Қорд.). Шу бойында бұны чал жейде деп те атайды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаптал шапан — (Көкш., Қ ту; Рес., Омбы) жадағай шапан, ішіне жүн, мақта салынбаған шапан. Қ а п т а л ш а п а н қималы шапаннан жұқа болады (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарақаптал — келгір. «Қарақаптал ауруына ұшырағыр» д.м. қарғыс. Ана қ а р а қ а п т а л к е л г і р Болат біреудің уыздай қызын масқаралап… (Т.Дәуренбеков, Сүмбіле, 56) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
